مطالعه تأثیر چند علف کش در مهار علف های هرز سورگوم علوفه‏ای (sorghum bicolor l. moench)

به ‏منظور بررسی کارایی ترکیب­های مختلف علف کش‏های پیش‏رویشی و پس‏رویشی برای مهار علف های هرز سورگوم علوفه‏ای، آزمایشی در سال 1389 و در سه منطقه مشهد، اهواز و ورامین انجام شد. قالب طرح، بلوک‏های کامل تصادفی با چهار تکرار و 10 تیمار بود. تیمارها شامل دو علف کش پیش‏رویشی استوکلر (آسنیت ec 50%) و پندی‏متالین (استومپ ec 33%) به میزان 5/3 لیتر ماده تجاری در هکتار در ترکیب با چهار علف کش پس‏رویشی توفوردی + ام‏سی‏پی‏آ (sl 5/67%)، توفوردی + دای‏کامبا (دیالن سوپر sl 6/46%)، بروموکسینیل + ام‏سی‏پی‏آ (برومایسید ام آ ec 40%) و بنتازون (بازاگران sl 48%) به ترتیب به میزان 5/1، یک، 5/1 و 2/1 لیتر از ماده تجاری در هکتار همراه با دو شاهد بدون وجین و با وجین پیاده شدند. همه تیمار‏ها در کنترل پهن‏برگ‏ها موفق بودند و با توجه به غالبیت پهن‏برگ‏ها دراین تحقیق، عملکرد علوفه خشک سورگوم نسبت به شاهد بدون وجین در همه تیمار‏ها افزایش یافت. تیمار استوکلر به‏ همراه بروموکسینیل + ام سی پی آ در مهار پهن‏برگ‏ها موفق‏تر بود، در حالی که تیمار‏های ترکیبی با بنتازون از کارایی کمتری برخوردار بودند. هیچیک از علف کش­های استوکلر و پندی­متالین قادر به کنترل باریک‏برگ چند ساله قیاق (sorghum halepense) نبودند، در حالی که باریک­برگ یک­ساله درنه­سرخه (echinocloa colonum) توسط آن‏ها کنترل شد. استوکلر در کنار بنتازون در مهار اویارسلام مؤثر بود ولی نشانه‏هایی از خسارت توسط آن‏ها روی سورگوم مشاهده شد. گیاه‏سوزی جزئی استوکلر در مشهد با کاهش عملکرد سورگوم همراه نبود و توانست علف های هرز را مهار کند در حالی که گیاه‏سوزی بنتازون در اهواز موجب کاهش عملکرد شد.